Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΩΝ ΘΟΛΟΕΝΩΝ

Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΩΝ ΘΟΛΟΕΝΩΝ

 Πριν τα Χριστούγεννα του 1935 οι Θολοενοί έκαμαν μια χορωδία, με την οποία αποφάσισαν να γυρίσουν στα κοντινά χωριά, που είχαν το θάρρος, να πουν τα κάλαντα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και να μαζέψουν χρήματα για ενίσχυση του ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ. Ο τότε δάσκαλος του Θολού έμαθε στη χορωδία που προαναφέραμε τα «Φαντενά Κάλαντα της Παναγίας» που στ’ Αφάντου τα έψαλλαν την ημέρα των Χριστουγέννων το βράδυ και που παλιοί Αφαντενοί έλεγαν πως ήταν φερμένα από προσκυνητές από τα Ιεροσόλυμα. Επειδή η Πρώτη αυτή προσπάθεια που το 1935 περιορίστηκε μόνο στα κοντινά χωριά Σορωνή, Φάνες, Βιλλανόβα και Κρεμαστή είχε καλές εισπράξεις, επαναλήφθηκε και τα Χριστούγεννα του 1936 και δεν περιορίστηκε μόνο στα χωριά, αλλά και στην πόλη της Ρόδου. Τη χορωδία συνόδευαν και οι τότε οργανοπαίχτες μουσικοί του Θολού βοηθούμενοι και από ροδίτες όπως διακρίνονται στην αναμνηστική φωτογραφία που έβγαλαν στη αυλή ενός Ροδίτικου σπιτιού.

Διακρίνονται:

Κασταμούλας Γεώργιος βιολί, Χατζηιωάννου Θανάσης βιολί, Βωβόπουλος Εμμανουήλ πάντσο και Βουβουδακης Παρασχος κλαρίνο.Διακρίνονται επίσης και άλλοι μουσικοί, κάτοικοι Ρόδου, που έτρεξαν να βοηθήσουν τους Θολοενούς στα κάλαντα, γιατί ο σκοπός ήταν «μέγας και ιερός», όπως έψαλλαν στο τέλος. Επίσης διακρίνονται ο Γεώργιος Καταλειψός με το κουτί (κορβανά) στο χέρι, ο Καραγιάννης Αντώνιος, ο Γεώργιος Στρατής , ο νεαρός τότε Αλέξανδρος Πασάλης, ο Σταμάτης Νικολίκος, ο Κωστής και Ηλίας Χρίστου Αυγερινού και ο Δημοσθένης Καρίκης

Τα κάλαντα της Παναγίας

.Άνοίξον, δέομαι, Αγνή, τα ταπεινά μου χείλη,
      του Κόσμου η Μεσίτρια και τ’ ουρανού η Πύλη

2. Βάτον Σε είδ’ ο Μωυσής σε πλάκα γεγραμμένη,
με το δακτύλι του Θεού ήσουν ζωγραφισμένη.

3. Δέσποινα, πάντων Δέσποινα και πάντων Παναγία,
του κόσμου η Μεσίτρια, Ελπίς και Σωτηρία.

4. Δέσποινα, πάντων Δέσποινα και πάντων υπερτέρα
Προστάτις των Χριστιανών και  του Χριστού η Μητέρα

5. Ακούσατέ μου να σας πω κι αυτή την Ιστορία
Λένε από το Έθνος μας πως θάρθει ο Μεσσίας

6. Προφήτες το κηρύττουσι, Διδάσκαλοι το λέσι (λέγουσι)
πως Θα κατέβει ο Χριστός, τον Άνθρωπο να σώσει.

7. Γεννήθη κι ανατράφηκε, για μας γαρ εσταυρώθη,
στον Αδη εκατέβηκε για να μας λευτερώσει.

8. Και πάλιν αναστήθηκε, Θαύμα μεγάλο εγένη,
Χριστός Ανέστη, εφώναξαν σ’ όλη την Οικουμένη.

9. Τελειώσαμε τα Κάλαντα και Θα σας ευχηθούμε
    του χρόνου να ‘σαστε καλά, να σας τα ξαναπούμε.